Tasmanie. Hobart, klein Indonesie

Onze vlucht naar Tasmanie verliep weer gladjes. Bert was ( is) erg blij met de VW Jetta die op ons stond te wachten. Onze vier koffers passen prima in de kofferruimte en de auto rijdt net zo lekker als de Passat thuis.
Ook ik voel mij senang. Het lichtglooiende groene landschap en weer lekker de tijd aan onszelf. Dus stoppen als wij daar zin in hebben en verder gaan als wij dat willen en niet volgens het schema van de reisleider.Hoe leuk de stedentripjes ook waren, dit voelt als vakantie!
Het was 32 gr toen wij aankwamen en drukkend benauwd. In de verte agen wij donkere regenwolken hangen.
Na een gastvrij onthaal in onze B&B Rosefield reden wijnaar een restaurant aan het water voor een late lunch. Na een heerlijk visje verschalkt te hebben begon het te stormen, gevolgd door hagel en onweer. De electriciteit viel uit en de tent werd gesloten. Hollen door de regen naar de auto en terug naar Rosefield maar ook daar geen elektriciteit en geen water omdat de pompen het niet deden. Dat er geen internet was hadden wij al geconstateerd dus gingen wij lekker lezen bij de open haard in de woonkamer, hoe knus. 'Savonds kregen wij een paar kaarsen erbij en gezelschap van Aussies uit Brisbane met wie wij gezellig gekletst hebben.
Sue en Roger (de eigenaars ) hebben 17 jaar in Insonesie gewoond en hun huis is in Indonesische stijl ingericht met veel houtsnijwerk en vitrinekasten vol keramiek. Ook aan de muren ingelijste stoffen en kunst uit Indonesie.
Buiten staat Boeddha maar ook hindoe goden als Shiva, Ganesh ed.
Voor de woonkamer en onze slaapkamer ligt een veranda met een bamboe zitje en een houtsnijwerk schommelstoel en bank met veel kussens. Dan kijk je uit op een aflopende weide met Alpaca‘s, ganzen, schapen, 2 ezels en een pauw. Daarachter is de zee met een strandje. Hoe idylisch wil je het hebben?

Na het onweer is de temperatuur gezakt tot 23 gr. Er is weinig wind dus voor ons heerlijk weer.

Maandag was er nog geen elektriciteit maar onze excursie naar Bruny- eiland ging gewoon door. Daar gingen wij met een speedboot langs de kust waar steile basalt en zandstenen kliffen elkaar afwisselden. Wij zagen zeehonden, pijlstaartvogels, albatrossen en ietsverdervande kust zwommen de dolfijnen naast de boot mee. Ik moest erg denken aan het boottchtje toen wij met de hele familie op Tenerife waren.
Terug op Rosefield deed net het electra het weer en realiseeden wij ons dat wij het water voor de toilet en douche het meest gemist hadden.
Omdat alle restaurants nog gesloten waren nodigden Sue en Roger ons uit om mee te eten met een( hoe kan het ook anders) indonesische nassi maaltijd terwijl wij gezellig kletsten oven de ravage die de storm op het eiland had aangericht en over Indonesie.

Dinsdag reden wij naar Wellington Mountain(1200 m) waar wij schitterende vergezichten over de omgeving hadden en bezochten wij de hoofdstad Hobart. Onderweg veel "good" possums (soort rat) gezien. Want iemand vertelde ons "a good possum is a death possum" helaas ook een aantal aangereden walibies :-( en nog geen levende behalve in de dierentuin.