Maji Moto

Dinsdag
Alweer vroeg verlaten wij ons camp en rijden wij naar Maji Moto. Eerst een stuk langs dezelfde geasfalteerde weg tot Narok. Dennis zegt dat wij daar voor een goede prijs souvenirs kunnen kopen. Veel voordeliger dan bij een winkel. Hij stopt om te tanken en langs de weg is het een grote rij van mensen op kleedjes op de grond met hun koopwaar voor zich. Voor wij uitstappen staat er al een man voor het raampje met safarihoedjes en doeken in kleuren en printen die de masai dragen. Wij zeggen nee en gaan naar de verkopers op de grond. Binnen no time staan er 10 mensen met hun armbandjes, kettinkjes houtsnijwerk e.d. om ons heen. Ik kies iets wat ik mooi vind en Bert probeert af te dingen. Maar korting krijgen wij alleen als wij er meer kopen. Koop ik bij de een, dan zegt een ander dat ik hem/haar ook moet supporten en dat zij ook mooie dingen hebben. Laten ze een luipaard zien, zeg ik dat ik een olifant wil en 2 min later staan er 3 mensen met olifanten om ons heen. Eind van het liedje is dat wij met een tas vol smuck weer het busje instappen en dat wij een boel mensen daar voor een dag gelukkig hebben gemaakt .
Wij rijden verder en slaan dan af een slingerende zandweg in vol gaten. Het is warm benauwd in de auto en ik wordt misselijk. Dennis stopt even voor wat frisse lucht maar als hij verder rijdt is het snel weer mis. Voorzichtig rijdt hij het laatste stukje naar het camp. Dennis waarschuwt dat de volgende reisdagen de weg nog slechter wordt, maar gelukkig heb ik gembertabletjes bij mij die ik dan in zal nemen. Blij dat ik er ben zonder te hoeven spugen stappen wij uit. 6 vrolijke Masai staan ons op te wachten. Ze nemen onze koffers en mijn rugtas over en wij worden naar een terras gebracht voor de lunch. Ik neem alleen wat wortelsalade en dan wordt mij fruit aangeboden dat er ook ingaat. Bert krijgt pasta met een saus met groente en stukjes vis.
Een voor een komen de masai vragen of het al wat beter met mij gaat en ook Dennis blijft tot ik zeg dat het weer goed gaat. Dan gaat hij naar een hotel een stukje verderop, maar hij blijft telefonisch contact houden want 2 dagen later weet hij precies te vertellen wat er allemaal gebeurd is.
Wij zitten een poosje op het terras met een Chinese en een Indiër te praten die samen reizen. Dan arriveren er nog twee toeristen en meer gasten zijn er niet.
Wij gaan onze tent bekijken, twee matrasjes op de grond en twee stoeltjes voor de tent met een schitterend uitzicht. Gelukkig wel een tent met stahoogte. Twee in de rotsen uitgehouwen trapjes op om naar het bijzondere sanitairblok te komen.
Om half vier ( na de ergste warmte) lopen wij met masai Simat een stukje rond en verteld hij de geneeskrachtige werking van verschillende planten. Er lopen nog twee nederlanders mee,Linda en Mark. Mark woont in Amsterdam en Linda is zelfs een collega van Bert aan de HVA. Hoe toevallig.Het zijn trouwens de enige nederlanders die wij deze hele reis zijn tegengekomen
Na het avondeten ( geitenvlees met rijst) zitten de 6 toeristen met 2 Masai nog een tijdje te praten rond een kampvuur.
Woensdag
Na het ontbijt moeten wij kiezen. Wandelen naar de vlakte waar de wildebeesten (gnoes) zijn of het dorp en het schooltje bezoeken. Bert wil zo graag wandelen dat wij daarvoor kiezen. Simat neemt ons weer mee op stap en na 5 kwartier zien wij de eerste wildebeesten. Wij zien ook zebra's een... de grootste vliegende vogel. En natuurlijk veel geiten en schapen. Het voelt heel fijn zo tussen de schuwe beesten te wandelen. Na een poosje neemt Simat ons mee terug. Wij lopen langs een paar hutjes waar 3 kinderen naar ons zwaaien. Ik vraag Simat of het goed is de kinderen een pepermuntje te geven en dan komen ze naar ons toe hollen. De grootste die voorop loopt krijgt van mij een pepermuntje en dan laat Bert een pen zien,die wil hij ook graag hebben, nummertje twee loopt eerst naar Bert voor een pen en komt dan pas naar mij voor een snoepje. Maar dan zijn Berts pennen op. Zonder zeuren maar wel sip kijkend loopt nr drie weer weg. Maar dan vind ik nog een pen in mijn tas. Blij huppelend gaat ook hij terug naar het hutje.
Wij zijn op tijd terug voor de Lunch en daarna blijven wij wat plakken op het terras. Als de hitte over is gaan wij boogschieten. Maar dan komt Naware bij ons zitten om mij te leren een ring te maken van kraaltjes. Simat komt er ook bij om te vertalen want Naware spreekt maar een paar woorden Engels. De Chinese komt er ook bij zitten. Naware maakt ondertussen ook twee ringen voor Bert en voor de Indieer.
Dan is het tijd voor het boogschieten. Ik bak er niets van, maar Bert doet het goed. De Chinese is heel fanatiek en doet het ook goed. Daarna gaan wij met stokken gooien. Na geoefend te hebben krijgen wij repen van een sisalboom en gaan wij een gevecht houden. Er zijn intussen wel acht Masai die meedoen en er duidelijk veel lol in hebben. Ook Naware doet mee. Na het vechten geeft iedereen elkaar een hand en wordt er gezongen en gedanst. Ik had niet gedacht dat wij de springende Masai zouden zien met zo weinig toeristen, maar wij doen zelf gezellig mee. Wateen feest!
Na het eten weer gezellig een uurtje om het kampvuur maar om half tien haken wij al af, zo moe zijn wij.