Op stap met de Ranger
Door: tekst Carina, fotos Bert
Blijf op de hoogte en volg Carina en Bert
11 Maart 2014 | Australië, Hawker
Om half negen werden wij opgehaald door Ranger Tim voor een 4WD tour door Flinders Ranges National Park. Eerst kregen wij een lesje geschiedenis en een lesje biologie waardoor wij het park met andere ogen gingen bekijken en beter begrijpen.
Door de plooiing van de gesteentelagen en de tegendruk zijn op sommige plaatsen de sedimenten die je vaak zo mooi redelijk horizontaal tegen de bergtoppen ziet, geknakt en bijna vertikaal komen te liggen. Dat zie je terug in de begroeiing. Hele stroken zijn kaal met af en toe een plukje groen en plotseling rijden wij een cederbos in. Vanaf een uitkijkpunt zie je dan ook de cederbossen als stroken door het landschap lopen, daar waar een zachtere vruchtbare kalkarme grondsoort aan de oppervlakte komt.
Enkele planten hebben zich aangepast aan de zoute bodem door een zoete stof af te scheiden die bacteriën lokt. Die bacteriën zetten de zoete stof dan om in mineralen en andere voedingsstoffen voor de plant. Je ziet op de kale rotsachtige bodem weinig plantjes en wat je ziet zijn vooral acacias en wattle trees.
Omdat het 2 weken geleden 10 min geregend heeft, is het landschap groener dan anders en kan Tim ons zelfs een bloeiend struikje laten zien.
Wij zien ook weer veel kangoeroes, al houden die zich gedeisd bij 35 gr. Dat kunnen de emoes niet, die zijn nachtblind en moeten dus overdag hun kostje vergaren. Ze lopen dan ook onverstoorbaar in de grond te pikken. Het zijn schuwe maar ook nieuwsgierige beesten. Wij zien zelfs een zeldzame yellow-footed Rock Wallabie. Die hebben zich teruggetrokken in de openingen in de rotswand maar uiteindelijk kwam er een naar buiten en hopte tegen de rotsen op, op zoek naar een betere schuilplaats. Helaas lukte het niet daarvan een foto te maken, maar ze zien er bijzonder uit met gele (oranje) voorpoten en een gestreepte staart.
Wij lunchten in North Blinham, een mijnwerkersstadje (vroeger 1500 nu 18 inwoners), namen een kijkje in de verlaten kopermijn en leefden ons in hoe het leven rond 1880 was. De mannelijke gidsen gaven het grif toe, voor de vrouwen was het leven het zwaarst. Schaars water op een rotsgrond waar niets wil groeien, 18 kinderen grootbrengen (als je de bevallingen al overleeft) bij temperaturen rond de 40 gr. wonend onder een zeildoek.
Ryan, een jonge man die ons in de mijnen rondleidde, vertelde dat hij kamelen hield en vanaf april kamelentours organiseert.Tot zijn vreugde zijn er al veel aanvragen en zit hij voor mei al volgeboekt. Wij zijn benieuwd hoe het met deze nieuwe onderneming zal gaan en willen hem vanuit Nederland proberen te volgen.
Ooit zijn er kamelen voor de mijnbouw geïmporteerd, maar nu leven er hier meer kamelen dan in Arabië. Er worden zelfs kamelen geëxporteerd naar Arabië. In onze oren klinkt dat als zand naar de woestijn brengen.
Als laatste stoppen wij nog bij een uitkijkpunt en zien 3 euros onder een boom liggen (zie de laatste foto).
Heeft iemand een idee wat de eerste foto is? De Ranger stopte ervoor en reed er voorzichtig omheen.
Dan worden wij weer netjes naar ons paradijsje teruggebracht waar wij besluiten ons de volgende dag lekker rustig te houden.
Door de plooiing van de gesteentelagen en de tegendruk zijn op sommige plaatsen de sedimenten die je vaak zo mooi redelijk horizontaal tegen de bergtoppen ziet, geknakt en bijna vertikaal komen te liggen. Dat zie je terug in de begroeiing. Hele stroken zijn kaal met af en toe een plukje groen en plotseling rijden wij een cederbos in. Vanaf een uitkijkpunt zie je dan ook de cederbossen als stroken door het landschap lopen, daar waar een zachtere vruchtbare kalkarme grondsoort aan de oppervlakte komt.
Enkele planten hebben zich aangepast aan de zoute bodem door een zoete stof af te scheiden die bacteriën lokt. Die bacteriën zetten de zoete stof dan om in mineralen en andere voedingsstoffen voor de plant. Je ziet op de kale rotsachtige bodem weinig plantjes en wat je ziet zijn vooral acacias en wattle trees.
Omdat het 2 weken geleden 10 min geregend heeft, is het landschap groener dan anders en kan Tim ons zelfs een bloeiend struikje laten zien.
Wij zien ook weer veel kangoeroes, al houden die zich gedeisd bij 35 gr. Dat kunnen de emoes niet, die zijn nachtblind en moeten dus overdag hun kostje vergaren. Ze lopen dan ook onverstoorbaar in de grond te pikken. Het zijn schuwe maar ook nieuwsgierige beesten. Wij zien zelfs een zeldzame yellow-footed Rock Wallabie. Die hebben zich teruggetrokken in de openingen in de rotswand maar uiteindelijk kwam er een naar buiten en hopte tegen de rotsen op, op zoek naar een betere schuilplaats. Helaas lukte het niet daarvan een foto te maken, maar ze zien er bijzonder uit met gele (oranje) voorpoten en een gestreepte staart.
Wij lunchten in North Blinham, een mijnwerkersstadje (vroeger 1500 nu 18 inwoners), namen een kijkje in de verlaten kopermijn en leefden ons in hoe het leven rond 1880 was. De mannelijke gidsen gaven het grif toe, voor de vrouwen was het leven het zwaarst. Schaars water op een rotsgrond waar niets wil groeien, 18 kinderen grootbrengen (als je de bevallingen al overleeft) bij temperaturen rond de 40 gr. wonend onder een zeildoek.
Ryan, een jonge man die ons in de mijnen rondleidde, vertelde dat hij kamelen hield en vanaf april kamelentours organiseert.Tot zijn vreugde zijn er al veel aanvragen en zit hij voor mei al volgeboekt. Wij zijn benieuwd hoe het met deze nieuwe onderneming zal gaan en willen hem vanuit Nederland proberen te volgen.
Ooit zijn er kamelen voor de mijnbouw geïmporteerd, maar nu leven er hier meer kamelen dan in Arabië. Er worden zelfs kamelen geëxporteerd naar Arabië. In onze oren klinkt dat als zand naar de woestijn brengen.
Als laatste stoppen wij nog bij een uitkijkpunt en zien 3 euros onder een boom liggen (zie de laatste foto).
Heeft iemand een idee wat de eerste foto is? De Ranger stopte ervoor en reed er voorzichtig omheen.
Dan worden wij weer netjes naar ons paradijsje teruggebracht waar wij besluiten ons de volgende dag lekker rustig te houden.
-
13 Maart 2014 - 10:19
André:
"Als laatste stoppen wij nog bij een uitkijkpunt en zien 3 euros onder een boom liggen (zie de laatste foto)."
Als rechtgeaarde Nederlanders hebben jullie die *euro's* toch wel meegenomen, neem ik aan... ;)
Foto 1: is het slangenpoep? -
13 Maart 2014 - 11:30
Bert:
Tja, André, die lange poten zaten wat in de weg. Eerlijk gezegd nooit verwacht, dat Australië de Euro zou overnemen, maar zo te zien hebben ze er meer van dan wij. De overeenkomst is, dat ze wel net zo snel verdwijnen.
En foto 1: jammer, op naar de 2e poging -
13 Maart 2014 - 12:29
André:
Foto 1 (2e poging): processierupsen? -
13 Maart 2014 - 17:33
Kees:
Uitwerpselen van een emoe -
16 Maart 2014 - 23:19
Paul:
Gecamoufleerde asfaltslang of gewoon een overleden sleepkabel... -
17 Maart 2014 - 07:33
Bert:
André, hoe kom je er op? Het is wel juist. Ik ben benieuwd hoe je aan het antwoord ge,komen bent. Maar dat hoor ik vast wel als we weer terug zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
