Kangeroo Island dag 1
Door: Carina
Blijf op de hoogte en volg Carina en Bert
14 Maart 2014 | Australië, Penneshaw
Wat een dag.Vanmorgen om 6 uur opgestaan om de boot van 10 uur naar Kangaroo Island te halen. Wij moesten wat kleine kronkelige slecht bewegwijzerde weggetjes door de Hills nemen maar zowaar,wij reden in een keer goed en waren om 8.50 bij de Ferry. Rustig de tijd om het laden en lossen te bekijken en een kopje koffie te nemen.
Om 10.10 voeren wij weg. Wij hadden een lekker pekje in de luwte in het zonnetje en de drie kwartier naar de overkant waren zo voorbij. Ons verblijf ligt maar 20 min van Cape Jervis waar de boot aankwam. Om elf uur is het nog erg vroeg om daar al aan te komen dus reden wij naar Kingscote, de grootste stad van dit eiland om die te bekijken en om wat boodschappen te doen. Onderweg zochten wij tevergeefs een picknickbankje voor de lunch. Toen wij Kingscote inreden was er een picknickbank dus die was voor ons.
Wij keken heel mooi uit over het wter en plots viel mijn oog op twee reusachtige pelikanen. Terwijl wij daarnaar kijken, zien wij er nog veel meer op de kant zitten. Dan ziet Bert dat de slapende vogels vlak voor ons in het water zwarte zwanen zijn. Twee worden er net wakker en laten hun sierlijke lange halzen zien. Wij lopen wat rond en zien dat de pelikanen om 5 uur gevoerd woren. Mooi, alswij ons tot die tijd kunnen vermaken rijden wij daarna terug naar ons verblijf. Wij zien een gesloten huisje waar je pinguin-excursies zou kunnen boeken. Helaas ze zijn gesloten want de zeehonden van Nieuw Zeeland eten de pinguins op en er zijn er te weinig over voor de tours. Nu waren wij toch niet van plan zo'n excusie te maken , dat hadden wij op Tasmanie al gedaan en ook daatr mopperden de gidsen dat er elke keer minder pinguins terug kwamen.
Wij gaan boodschappen doen en lopen wat door het stadje dat 2x niks is. Het is inmiddels half drie en het voeren van de pelikanen duurt nog te lang dus toch maar terug richting Penneshaw en vandaar naar ons huisje.
De routebeschrijving snap ik niet maar het kaartje wel . Wij rijden al snel een onverharde weg op door de ruige en verlaten natuur. Af en toe rijd er een 4WD(terreinwagen).Wij moeten naar ACB (Antechamber Bay Retraits/ Nat's place) en zien een bord ACB east dat volgen wij naar een verlaten picknickplek. ACB west loopt dood bij een eveneens verlaten camping. Bert beijkt het adres en ziet dat wij bij huisnr 485 moeten zijn terwijl wij bij nr 2009 zijn. Bovendien zakt de benzinemeter angstig dus wij terug naar Penneshaw, tanken en het nog eens proberen. Wij volgen de beschrijving volgens de straatnamen en komen op een weg die alleen toegankelijk is voor 4WD, dus weer keren. Dan zien wij een huis met een auto ervoor en vragen de weg. Het is nr 485! maar zij kent ACB niet. Zij belt voor ons en na 3 telefoontjes blijken wij in eerste instantie vlakbij geweest te zijn. Bij nr 2131 moeten wij het hek door en aan het eind van het pad ligt een huis met een rood dak. Daar moeten wij zijn.
Zo komen wij uiteindelijk na 2,5 uur zoeken op ons plekje. Maar er is niemand, er hangt geen briefje of naambordje dus helemaal zeker dat wij het goede huis hebben gevonden zijn wij niet, maar wij gaan naar binnen en voelen ons net inbrekers. Het is een groot huis 27,5/9,5 m met een ruime garage met een tafeltennistafel. Het is igericht voor een grote familie met 4 slaapkamers aan een gang als een kloostergalerij. In het gastenboek staan enthousiaste verhalen als: iedereen van jong tot oud voelde zich hier thuis.
Opeens mis ik mijn gezin. Ze hadden er allemaal met gemak ingepast, de bedden zijn al opgemaakt en ik verdeel de kamers vast voor ze.
Ik ga in het laatste zonnetje op het grote terras zitten en zie wat een geweldige plek dit is. Midden in de natuur met uitzicht over de zee, maar ik voel mij niet vrolijk.
Het is waar, ik heb bij het reisbureau aangegeven dat ik de laatste dagen wilde uitrusten en alle belevenissen wilde verwerken en dat kan hier zeker. Maar om nu 5 dagen op Kangeroo Island te zitten, een eiland vol wild life en natuurparken en niets te doen? Bert zegt dat wij alle dieren al gezien hebben en dat het niets toevoegt. Hij heeft vast gelijk maar toch...
Om 10.10 voeren wij weg. Wij hadden een lekker pekje in de luwte in het zonnetje en de drie kwartier naar de overkant waren zo voorbij. Ons verblijf ligt maar 20 min van Cape Jervis waar de boot aankwam. Om elf uur is het nog erg vroeg om daar al aan te komen dus reden wij naar Kingscote, de grootste stad van dit eiland om die te bekijken en om wat boodschappen te doen. Onderweg zochten wij tevergeefs een picknickbankje voor de lunch. Toen wij Kingscote inreden was er een picknickbank dus die was voor ons.
Wij keken heel mooi uit over het wter en plots viel mijn oog op twee reusachtige pelikanen. Terwijl wij daarnaar kijken, zien wij er nog veel meer op de kant zitten. Dan ziet Bert dat de slapende vogels vlak voor ons in het water zwarte zwanen zijn. Twee worden er net wakker en laten hun sierlijke lange halzen zien. Wij lopen wat rond en zien dat de pelikanen om 5 uur gevoerd woren. Mooi, alswij ons tot die tijd kunnen vermaken rijden wij daarna terug naar ons verblijf. Wij zien een gesloten huisje waar je pinguin-excursies zou kunnen boeken. Helaas ze zijn gesloten want de zeehonden van Nieuw Zeeland eten de pinguins op en er zijn er te weinig over voor de tours. Nu waren wij toch niet van plan zo'n excusie te maken , dat hadden wij op Tasmanie al gedaan en ook daatr mopperden de gidsen dat er elke keer minder pinguins terug kwamen.
Wij gaan boodschappen doen en lopen wat door het stadje dat 2x niks is. Het is inmiddels half drie en het voeren van de pelikanen duurt nog te lang dus toch maar terug richting Penneshaw en vandaar naar ons huisje.
De routebeschrijving snap ik niet maar het kaartje wel . Wij rijden al snel een onverharde weg op door de ruige en verlaten natuur. Af en toe rijd er een 4WD(terreinwagen).Wij moeten naar ACB (Antechamber Bay Retraits/ Nat's place) en zien een bord ACB east dat volgen wij naar een verlaten picknickplek. ACB west loopt dood bij een eveneens verlaten camping. Bert beijkt het adres en ziet dat wij bij huisnr 485 moeten zijn terwijl wij bij nr 2009 zijn. Bovendien zakt de benzinemeter angstig dus wij terug naar Penneshaw, tanken en het nog eens proberen. Wij volgen de beschrijving volgens de straatnamen en komen op een weg die alleen toegankelijk is voor 4WD, dus weer keren. Dan zien wij een huis met een auto ervoor en vragen de weg. Het is nr 485! maar zij kent ACB niet. Zij belt voor ons en na 3 telefoontjes blijken wij in eerste instantie vlakbij geweest te zijn. Bij nr 2131 moeten wij het hek door en aan het eind van het pad ligt een huis met een rood dak. Daar moeten wij zijn.
Zo komen wij uiteindelijk na 2,5 uur zoeken op ons plekje. Maar er is niemand, er hangt geen briefje of naambordje dus helemaal zeker dat wij het goede huis hebben gevonden zijn wij niet, maar wij gaan naar binnen en voelen ons net inbrekers. Het is een groot huis 27,5/9,5 m met een ruime garage met een tafeltennistafel. Het is igericht voor een grote familie met 4 slaapkamers aan een gang als een kloostergalerij. In het gastenboek staan enthousiaste verhalen als: iedereen van jong tot oud voelde zich hier thuis.
Opeens mis ik mijn gezin. Ze hadden er allemaal met gemak ingepast, de bedden zijn al opgemaakt en ik verdeel de kamers vast voor ze.
Ik ga in het laatste zonnetje op het grote terras zitten en zie wat een geweldige plek dit is. Midden in de natuur met uitzicht over de zee, maar ik voel mij niet vrolijk.
Het is waar, ik heb bij het reisbureau aangegeven dat ik de laatste dagen wilde uitrusten en alle belevenissen wilde verwerken en dat kan hier zeker. Maar om nu 5 dagen op Kangeroo Island te zitten, een eiland vol wild life en natuurparken en niets te doen? Bert zegt dat wij alle dieren al gezien hebben en dat het niets toevoegt. Hij heeft vast gelijk maar toch...
-
15 Maart 2014 - 12:10
Kees:
Ach ja de laatste dagen, je wil nog van alles maar bent toch alweer met je gedachten naar huis aan het gaan.
wij zijn op pauls place geweest, erg grappig en een lekkere verteller. Dat is een soort kleine dierentuin waar je word rondgeleid en je koala's kan vasthouden en possems. Dat ligt op de weg naar stokes bay.
remarkable rocks en admiral arch zijn leuk om te zien en kost niet zo veel tijd.
Geniet nog de laatste dagen op kangaroo island en alvast een goede terugreis.
Kees -
15 Maart 2014 - 22:33
Rita De Dijcker:
Hoi Carina en Bert,
Een prachtige reis, oneindig veel indrukken en als ik het goed begrijp is het punt van verzadiging nu bereikt. Even niet zo leuk, maar wat heerlijk dat je dan een gezin hebt om weer naar te verlangen. Nog even en dan kunnen jullie iedereen weer in je armen sluiten. En deze ervaringen neemt niemand jullie ooit nog af.
Hier wordt het ondertussen fijn voorjaar, het land is één grote belofte en een beetje vroeg, maar de bollenvelden krijgen al voorzichtig wat kleur. Kortom naast veel lieve mensen is er ook een fijn land om weer naar uit te kijken.
Geniet nog even van elkaar, het vakantie tempo en dan straks een goede terugreis gewenst.
Veel liefs,
René en Rita -
16 Maart 2014 - 23:04
Paul:
Wat eerder vertrekken en elders, in de bewoonde wereld. een hotelletje zoeken een optie? -
17 Maart 2014 - 07:37
Bert:
Tja André, je weet niet wat je je op de hals zou halen. Bovendien, het satelietinternet is hier zo traag, dat YouTube-filmpjes afkijken er niet in zit. En ik neem ook geen didgereedoo
Mee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
