Tasmanie, Mountain Valley,
Door: carina
Blijf op de hoogte en volg Carina en Bert
17 Februari 2014 | Australië, Loongana
In dit prive natuur reservaat verwachten wij veel dieren in het wild te zien. Bij onze aankomst nodige Len, de eigenaar, ins uit voor een wandeling in de schemering. Er werd mij gevraagd of ik geen kleding in gedekte kleuren had, want mijn gele vest verschrikt het "wildlife". Wat voelde ik mij onnozel en ongelukkig met mijn koffer vol kleren in heldere kleuren en vrolijke patroontjes. Morgen maar iets van Bert lenen ;-)
Wij liepen naar een meertje om vogelbekdieren te zien. Veel meer dan de rimpelingen in het water zag ik helaas niet terwijl Len ze steeds aanwees. Als ik keek waren ze net ondergedoken! Morgen beter hoop ik.
Daarna nog een rondje over het terrein waar we wel wombat holen en "poep"sporen zagen en heel veel skippy's.
Terug bij ons huisje legde Len hompen vlees en zaad voor ons terras om Tasmaanse duivels en andere dieren te lokken.
Wij schoven ons bankje voor het raam, deden de lichten uit en wachten maar.
Tussen 9 en 11 uur zagen wij wel 20 pade-melons (klein soort kangoeroes)
Na 11 uur bleven er 2 over om ons te vermaken en kwam er 3 keer een possum(3x dezelfde?) een stuk vlees eten. Wat een groot beest trouwens. Sommige groter dan een kat. Helaas vielen rond 12 uur onze ogen dicht en hebben wij Taz gemist.
De volgende ochtend was het vlees weg maar waren er allerlei vogels de laaste zaadjes aan het oppikken.
Wij liepen naar een meertje om vogelbekdieren te zien. Veel meer dan de rimpelingen in het water zag ik helaas niet terwijl Len ze steeds aanwees. Als ik keek waren ze net ondergedoken! Morgen beter hoop ik.
Daarna nog een rondje over het terrein waar we wel wombat holen en "poep"sporen zagen en heel veel skippy's.
Terug bij ons huisje legde Len hompen vlees en zaad voor ons terras om Tasmaanse duivels en andere dieren te lokken.
Wij schoven ons bankje voor het raam, deden de lichten uit en wachten maar.
Tussen 9 en 11 uur zagen wij wel 20 pade-melons (klein soort kangoeroes)
Na 11 uur bleven er 2 over om ons te vermaken en kwam er 3 keer een possum(3x dezelfde?) een stuk vlees eten. Wat een groot beest trouwens. Sommige groter dan een kat. Helaas vielen rond 12 uur onze ogen dicht en hebben wij Taz gemist.
De volgende ochtend was het vlees weg maar waren er allerlei vogels de laaste zaadjes aan het oppikken.
-
18 Februari 2014 - 10:47
Paul:
Geduld is een schone zaak... -
23 Februari 2014 - 14:53
Suzanne:
Dat is nog eens wat anders dan op de bank voor de tv, al vallen de oogjes nog steeds dicht ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
