Tasmanie. Freychinet

Het eind van onze Tasmanie reis is in zicht.
Het voelt als het eind van de vakantie terwijl wij nog niet eens halverwege zijn. Wij hebben ook al zoveel gezien en meegemaakt.
Op elke plek waar wij verblijven is de natuur weer heel anders. Wat een boel afwisseling biedt dit eiland, wij zijn er erg enthousiast over.
Ons reisbureau heeft weer een hele mooie lokatie voor ons weten te vinden. Onze eco-lodge staat afgezonderd op een heuvel met weids uitzicht, maar verder is het wel erg toeristisch op dit schiereiland. Ook hier veel walllabees
En diverse mierenegels gezien en zelfs weer een wombat toen wij in het donker reden. Maar ook een hert en een konijntje!
Doordat het behoorlijk waait ging het zee-kayakken waarvoor wij ons hadden opgegeven niet door. Jammer? Ik zag het toch al niet meer zo zitten met die wind.
Wel hebben wij een pinguin excursie gedaan. Dat begon pas om half negen , want als het donker valt komen de pinguins uit zee om hun jongen te voeden, die in holletjes op het land hongerig wachten. De jongen kennen hun ouders niet dus als een ouder uit zee de oversteek over strand of rotsen gewaagd heeft, wordt hij belaagd door een hongerig jong. Als dat niet zijn eigen jong is duwt hij het weg, maar de kuikens laten laten zich niet zomaar wegduwen en gaan in de aanval. Omdat de kuikens net zo groot zijn als hun ouders levert dat een aardig spectakel. Grappig om te zien.
Verder houden wij ons gemak, maken elke dag wel een flinke wandeling maar genieten vooral van het mooie uitzicht en het feit dat wij eindelijk weer een prima internet verbinding hebben. Onderweg had ik alle verslagen op papier geschreven en nu zijn ze allemaal uitgewerkt en online.
Het volgende deel van onze trip kan beginnen!